چند راه ساده برای از بین بردن عادت تلویزیون تماشا کردن در کودکان
کارشناسان چند راه کمکی برای کودکانی که وقت زیادی را در جلوی تلویزیون میگذارنند پیشنهاد میکنند.
عادت تماشا کردن:
اجازه دادن به کودک برای این که در دام تلو*یزیون گرفتار شود آسان است، ابتدا به او اجازه میدهید که هنگام بازگشت از مدرسه با یک کارتون خستگی خود را در کند. سپس به او اجازه میدهید در حالی که شام را آماده میکنید به تماشای تلویزیون ادامه دهد. کودکان آمریکایی به طور متوسط ۴ ساعت در روز تلویزیون تماشا میکنند. در حالی که پزشکان توصیه میکنند کودکان حداکثر ۲ساعت در روز تلویزیون تماشا کنند. تلو*یزیون اثر زیادی بر اغلب بچههای مدرسهای دارد و تفریح بدون تلاشی را که مشتاق آن هستند برایشان فراهم میکند. تا سن مدرسه کودکان میتوانند به روی آن چه که تماشا میکنند کنترل داشته باشند. و به وسیله تلو*یزیون درباره جهان یاد بگیرند، اما لازم و ضروری است که والدین، هم بر محتوا و هم بر میزان تماشای تلو*یزیون کودکانشان نظارت داشته باشند.
علت این است:
کودکان در سالهای اولیه دبستان، توانایی نظم بخشیدن به عادات تماشا کردن خود را ندارند و کودکی که دائماً تلویزیون تماشا میکند شانس ورزش کردن، اجتماعی شدن، مطالعه و بازی کردن را از دست میدهد. مطالعات متعددی نشان داده است که کودکان خردسالی که خیلی زیاد تلویزیون تماشا میکنند با تکالیف مدرسه در کشمکش هستند و احتمال این که رفتار پرخاشگرایانه داشته باشند بیشتر است و بیش از بچههایی که زیاد تلویزیون تماشا نمیکنند اضافه وزن پیدا میکنند. آیا میخواهید عادت تلویزیون تماشا کردن کودک خود را کنترل کنید؟ هفت راهکار وجود دارد که ممکن است تا به حال امتحان نکرده باشید.
۱- کارهای روزانه خود را یادداشت کنید.
تحقیقات نشان داده است که بزرگسالان در روز بیش از ۴ ساعت و نیم تلویزیون تماشا میکنند. بنابراین این احتمال وجود دارد که کودک شما تنها کسی نیست که در خانه شما تلویزیون تماشا میکند. آگاهی از زمان تلویزیون تماشا کردن همه (شامل خودتان) میتواند شوکآور باشد. آیا تلویزیون شما در حالی که کارهای منزل را انجام میدهید روشن است؟ آیا همسر شما به محض این که به خانه میرسد کنترل تلویزیون را برمیدارد؟ آیا در حال شام خوردن تلویزیون تماشا میکنید؟ (۸۴ درصد از خانوادهها حداقل بعضی اوقات این کار را انجام میدهند) بنابراین زمان آن رسیده که به خاطر کودکتان عادات تلویزیون تماشا کردن خود را تغییر دهید.
۲- بازی« پنهان کردن تلویزیون »
تلویزیون یک تفریح راحت و وسوسهکننده است. اما اگر کودک شما آن را نبیند این طور نیست. یک روکش به روی دستگاه تلویزیون خود بکشید یا مثل« لارن مک» امتحان کنید. او برای کم کردن تلویزیون دیدن دختر ۶ سالهاش تلویزیون را داخل قفسهای میگذاشت که هر تعطیلات آخر هفته آن را باز میکرد. مک میگوید در طول هفته هیچکس دلش برای تلویزیون تنگ نمیشود چون به آن توجهی نداریم.
۳- به خواندن و مطالعه کردن پاداش دهید.
یک کودک به طور متوسط، چهار برابر ساعاتی را که صرف مطالعه میکند به تماشای تلویزیون میپردازد. بهتر است یک معاوضه بین مطالعه کردن و تماشای تلویزیون نجام دهیم:« برای هر دقیقه خواندن (که شامل تکالیف مدرسه نمیشود) یک دقیقه وقت برای تماشای تلویزیون به دست میآورد تا ماکزیمم یک ساعت.»
۴- بگذارید با سیستم خود شما تلویزیون تماشا کنند.
«وندی برید» به پسر هفت سالهاش« الکس»، کوپنهای ۱۵ دقیقهای برای تماشای تلویزیون میدهد که هر روز آن را برای دیدن تلویزیون نقد میکند. او بلیتهای جایزه را با انجام دادن کار اضافی به دست میآورد که میتواند یا آنها را هر روز خرج کند یا برای دیدن یک فیلم در آخر هفته پسانداز کند.
۵- کار بهتری را برای انجام دادن پیدا کنید.
برای «کارولین» این بهترین راه حل برای جدا کردن فرزندانش از تلویزیون بود. او آنها را به یک باشگاه ورزشی برد و هر دو پسر به یک تیم فوتبال ملحق شدند و با همکلاسیهای خود قرارهای بازی بیشتری میگذاشتند. به زودی عادت تلویزیون تماشا کردن آنها از بین رفته بود،پسرها آن قدر تفریح داشتند و چیزهای جدید را امتحان میکردند، که نمیتوانستند به کارتونها فکر کنند.
۶- یک شب خانوادگی بدون *تلویزیونی را بگذرانید.
اگر شبها را با هم بگذرانید، کودک شما به علت تحریم شدن از تماشای *تلویزیون اعتراض نمیکند، با همدیگر بازی کنید، یک پازل را دسته جمعی مرتب کنید یا بازی فکری انجام دهید، شما حتی میتوانید کودکانتان را به آماده کردن شام وا دارید، این تفریح است و به شما این شانس را میدهد تا همدیگر را درک کنید.
۷- عادت تماشا کردن *تلویزیون را یک باره از همین امروز ترک کنید.
این یک تمرین است به ما ملحق شوید.هفته ملی برای خاموش کردن *تلویزیون برای خودتان بسازید.از همین امروز. از ۱۸دی تا۲۵ دی. ساعات بیشتری را دور از دستگاه بگذرانید تا کودک شما تشخیص دهد که واقعاً به آن نیازی ندارد و دلش برای آن تنگ نمیشود.
منبع:مجله موفقیت و تبیان.