در طی سال‌ها، روان‌شناسان شخصیت در قالب افرادی بدبین همواره به این سؤال پاسخ مشابهی دادند: شخصیت افراد تغییر نمی‌کند.
با این حال در طی ۱۵ سال اخیر، این دیدگاه تغییر کرده است. قبلاً تصور می‌شد شخصیت افراد تا سن ۳۰ سالگی شکل می‌گیرد، اما اکنون شواهد نشان می‌دهد که موضوع اینگونه نیست. در واقع افراد به پرسش‌نامه‌های شخصیتی در زمان‌های مختلفی از زندگی‌شان پاسخ‌های مشابه نمی‌دهند. اما آیا این تغییرات معنای خاصی دارد؟ آیا این تغییرات بیشتر به خاطر نوع تست‌ها است تا نوع زندگی؟
دکتر بویس و همکارانش از پنج جنبه‌ی شخصیتی به این مسئله می‌نگرند: برون‌گرایی، سازگاری، صراحت، وجدان و روان‌رنجوری. آنچه آنها به دنبالش بودند این بود که آیا تغییرات در طی این سال‌ها به تغییراتی در رضایت فرد تبدیل می‌شود یا خیر.
آنها اطلاعات شخصیتی ۸۶۲۵ فرد استرالیایی را در دو سال ارزیابی کردند. نخست پی بردند که شخصیت افراد قوی‌ترین علامت رضایت‌مندی آنها از زندگی‌شان است. با این واقعیت می‌توان این مسئله را توضیح داد که چرا بعضی از مردم همه چیز دارند و هرگز از زندگی‌شان راضی نیستند و بعضی دیگر تقریباً هیچ چیز ندارند اما از زندگی‌شان راضی‌اند. این فقط به این معنا نیست که چه چیزی داشته باشید که راضی‌تان کند (یا نکند)، بلکه مهم این است که شما چطور می‌اندیشید؟
دوم این که آنها فهمیدند شخصیت افراد در طی این دو سال تغییر یافته است. در واقع میزان این تغییر شخصیت، معادل تغییر در سایر متغیرهای جمعیت‌شناختی مانند وضعیت زناشویی، کاری و درآمد بود.
و از همه مهم‌تر این‌که آنها دریافتند این تغییرات در شخصیت با تغییرات در شاخص رضایت‌مندی از زندگی مرتبط است. به عبارت دیگر این تغییرات شخصیت، نسبت به تغییر در شاخص‌هایی مثل درآمد و یا وضعیت زناشویی، تأثیر گسترده‌تری بر رضایت شما از زندگی دارد.
این مساله نشان می‌دهد که نه تنها مردم در طی زمان تغییر می‌کنند، بلکه این تغییرات شخصیتی می‌تواند تأثیرات بارزی بر نوع تجربه‌ی زندگی آنان داشته باشد.
مطلب مرتبط: